معماری سازمانی

معماری سازمانی
یك سازمان عبارتست از مجموعه هائی كه دارای محدوده كاری متنوع و توزیع شده باشند و تحقق ماموریت از پیش تعریف شده ای را دنبال نمایند. در این صورت سازمان شامل منابع متعددی نظیر نیروی انسانی، تشكیلات مرتبط و فناوری است كه می‌بایست این امور را هماهنگ كرده و اطلاعات مشترك جهت تحقق ماموریت های مشترك را منتشر نماید. زكمن، "معماری سازمانی " را بصورت زیر تعریف نموده است:
مجموعه ای از ارائه های توصیفی (مدل ها) در ارتباط با تشریح یك سازمان چندان كه بتواند منطبق بر نیازمندی های مدیریت (كیفیت)، تولید شده باشد و در دورة حیات مفیدش قابل نگهداشت باشد(تغییركند).

لزوم معماری سازمانی را می‌توان در ظهور سازمانهای بزرگ، نیاز به طراحی و توسعة سیستمهای اطلاعاتی پیچیده، ظهور سیستمهای اطلاعاتی با منظورهای خاص و اهمیت انعطاف پذیری سازمانها در برابر فشارهای بیرونی نظیر تغییر كسب و كار، تغییر مأموریتها و ساختارهای سازمانی و تغییرات سریع فناوری ارزیابی كرد.
تعریف معماری سازمانی در طول سالهای اخیر دچار تغییر و تكامل شده است. قانون دولت الكترونیك امریكا در سال 2002 معنای معماری سازمانی را اینگونه تشریح می كند:
    - یك پایگاه از اطلاعات راهبردی كه ماموریت را تعیین می كند
    - اطلاعاتی كه برای انجام ماموریت لازم است
    - فناوری هایی كه برای انجام ماموریت مورد احتیاج است
    - فرآیندهای انتقالی كه برای پیاده سازی فناوری های جدید در پاسخگویی به تغییر نیازها لازم است و شامل سه قسمت كلیدی می شود:
    - معماری موجود
    - معماری مطلوب
    - یك برنامه انتقالی
راهنمای كاربردی معماری سازمانی فدرال نیز از همین تعریف استفاده كرده، مضاف بر اینكه معماری را اینگونه تشریح كرده است: "ساختار مولفه ها، روابط بین آنها و قوانین و راهنمائی هائی كه حاكم بر روند طراحی و تكامل آنها می باشد"
امروزه برداشت حداقلی بر روی كلیات معماری سازمانی وجود دارد به این گونه كه معماری سازمانی شامل مدل های كسب و كار، فرآیندها ، داده ها، سیستم های پشتیبانی كننده حرفه و همچنین زیرساختارهای فناوری برای هر دوی معماری موجود و مطلوب تعریف می شود، همچنین در معماری سازمانی نیاز به استانداردها، ملاحظات امنیتی و یك طرح انتقال می باشد.

1. مفهوم معماری سازمانی
2. چارچوب های معماری سازمانی
3. معماری سازمانی سرویس گرا
4. انواع معماری سازمانی